Hoe ik 22 kilo afviel en nog steeds zoek naar balans

Het is voor velen van jullie wel bekend dat ik een aantal jaar geleden veel ben afgevallen. 22 kilo om precies te zijn en hoewel dat zeker een prestatie is waar ik trots op ben, was ik niet voorbereid op het mentale gedeelte ervan. Op wayofhealth.nl deelde ik eerder al mijn verhaal met de titel “Ik viel 22 kilo af maar was nog steeds niet gelukkig” en ik kreeg veel reacties van meiden die zich hierin herkenden. Want hoewel de progressie die je aan de buitenkant kunt zien veel aandacht krijgt, wordt de mentale kant van het proces vaak vergeten.

Quick fix?

De laatste tijd krijg ik weer veel vragen van mensen over hoe ik zoveel ben afgevallen. Het zal wel wat te maken hebben met dat de zomer er weer aan komt, we weer in bikini “moeten” en worden doodgegooid met mooie lijven in reclames waarmee we onszelf vergelijken. Wat me opvalt aan de meeste van deze vragers, is dat mijn antwoord ze vaak niet aan staat of dat ze hoopten op wat anders. Laat me je meteen uit de droom helpen: er is geen quick fix. Afvallen is gewoon keihard werken, zowel fysiek als mentaal. Je hebt overgewicht met een reden en waarschijnlijk is die reden dat je teveel en ongezond eet en te weinig beweegt (uitzonderingen daar gelaten). Deze gewoontes zal je moeten gaan aanpassen en vervangen door gezonde(re) gewoontes.

Het klinkt allemaal vrij makkelijk en de meesten van ons weten ook wel wat we zouden moeten doen om af te vallen. Gezonder eten en meer bewegen is waar het allemaal mee begint. Vol goede moed begin je aan je nieuwe levensstijl (dit zeg ik bewust want ik ben geen fan van diëten) en de eerste paar weken/kilo’s ga je lekker. Dan opeens heb je een dipje: er is wat vervelends gebeurd in je leven, je hebt er even de kracht niet meer voor of je ziet geen progressie meer en hebt het idee dat je het voor niets doet. Je laat je een keer helemaal gaan, hebt dan het idee dat alles toch voor niets is geweest en valt terug in je oude patroon…

De juiste mindset

Herkenbaar? Voor mij wel. Ik heb zoveel afvalpogingen gedaan waarmee ik totaal geen resultaat boekte. Pas na mijn succesvolle poging besefte ik dat bewegen en gezond eten belangrijke onderdelen zijn, maar dat je mentale proces en mindset eigenlijk het belangrijkst zijn. Wat voor mij bij mijn laatste afvalpoging anders was is de manier waarop ik er aan begon. Ik kwam werkloos thuis te zitten en wist dat het 2 kanten met me op kon gaan: ik kon mezelf heel zielig vinden, blijven vreten (emotie-eter) en nog dikker worden OF mijn nieuwe vrije tijd gebruiken om eindelijk eens goed voor mezelf te gaan zorgen. Mijn main focus was niet meer om alleen dun te willen zijn, maar ook om beter voor mezelf te zorgen. Ik deed het voor mezelf en niet voor de mening van anderen.

Ik zou liegen als ik zeg dat mijn proces zonder ups en downs was, want ik heb van beide meer dan genoeg gehad. Zoals ik eerder al zei is afvallen gewoon echt hard werken. Je moet bewuster met je eten omgaan, je lichaam moet afkicken van de verslaving aan ongezonde troep en je gebruikt opeens spieren waarvan je niet eens wist dat je ze had. Het is een pittige strijd met jezelf en daarom is mindset zo belangrijk. Al heb je nog zoveel steun van familie, vrienden of misschien wel een personal trainer, je moet het uiteindelijk allemaal zelf doen en daar moet je mentaal klaar voor zijn.

Balans

Hoewel ik het gewicht verloor en veel leerde over verschillende workouts, voedingsstoffen en wat je lichaam nodig heeft, zorgde het hele proces er ook voor dat ik een nieuwe ongezonde relatie met eten ontwikkelde. Ik schoof niet meer zomaar alles naar binnen, maar was nu bij alles bang om opnieuw dik te worden. Eigenlijk heel gek achteraf gezien, want ik wist op dat moment precies wat mijn lichaam nodig had en hoe ik het op een gezonde wijze moest voeden. Helaas ben ik in die periode vergeten hoe je ook nog van het leven kan genieten en dat is wel een balans die je nodig hebt om je gezonde levensstijl vol te houden. Begrijp me niet verkeerd: ik hou van sporten en voel me zoveel beter als ik gezond eet en goed voor mezelf zorg, maar ik wil daarnaast niet panisch zijn voor een stuk taart of etentjes ontwijken omdat ik dan niet in de hand heb wat ik kan eten.

Ik ben daarom gestopt met mijn voedsel tracken en ik tel geen calorieën. Ik probeer intuïtief te eten, waarbij ik over het algemeen gewoon gezond en voedzaam eet maar een dusdanige levensstijl heb dat een stuk taart (of twee) er ook nog binnen past. Dit is iets waar ik dagelijks nog wel mee bezig ben en de ene periode gaat het beter dan de andere. Wat voor mij werkt is om in de grote lijnen maaltijden te plannen voor de hele week, zodat ik altijd een gezonde keuze heb voor mijn maaltijden en snacks. En als ik dan een keer zin heb in wat lekkers dan moet dat ook prima kunnen, al moet ik soms wel even mezelf duidelijk maken dat het dus niet elke dag feest is 😉 Gaat het nu dan perfect met eten? Maak ik alleen maar bewuste keuzes? Zeer zeker niet, maar ik leer nog steeds en ik ben wel gelukkiger!

Hoewel ik nog veel met eten bezig ben durf ik wel te zeggen dat ik er nu geen ongezonde relatie meer mee heb. Ik laat m’n humeur niet meer bepalen door het getal op de weegschaal en luister in plaats daarvan meer naar hoe ik me voel, want dat is uiteindelijk waar het echt om draait!