Ik deed mee met Mud Masters 2018 en dit is hoe ik het vond

Ik deed mee met Mud Masters 2018 en dit is hoe ik het vond

Dit jaar is er tot nu toe voor mij eentje waarin ik een aantal sportieve doelen behaal. Zo deed ik in maart mee met mijn eerste hardloopwedstrijd, deed ik in mei de tweede waarbij ik mijn doel haalde van 5 km in minder dan 30 minuten lopen en afgelopen zondag 23 september stond ik dan opeens samen met 11 stoere collega’s aan de start van 6km Mud Masters in Biddinghuizen. Voor mij een nogal last minute besluit, omdat er de maandag ervoor opeens een plek vrij kwam in het team en ik toen zonder na te denken mezelf heb aangemeld.

Voor wie niet weet wat Mud Masters is: een uitdagend hindernisparcours gebaseerd op echte militaire stormbanen. Door de verschillende afstanden van 6, 12, 18 en 42 kilometer is het voor velen een realistische uitdaging. Het draait niet om snelheid en een mooie finishtijd, maar om teamwork en dat je samen de finish haalt.

Waar begin ik aan…?

Vooraf wist ik eigenlijk niet wat ik kon verwachten, behalve een hoop modder dan. De site van Mud Masters vertelt wel welke obstakels er op je parcours voorkomen, maar ze zorgen er wel voor dat je niet van ieder obstakel weet wat het precies inhoudt. Vrijwel ongetraind (op de conditie die ik heb door mijn wekelijkse sportsessies) ging ik met mijn sporttas vol schone kleren, vuilniszakken en eten samen met m’n collega’s naar Biddinghuizen. Gelukkig hadden we stralend weer, NOT. Stromende regen en amper 10 graden. Het eerste weekend dat het echt herfst is moet natuurlijk net dat weekend zijn waarop wij gekken door de modder moeten gaan lopen sjouwen, maar vies en nat wordt je bij dit event toch wel dus hebben we ons er verder niet te druk over gemaakt.

Vanwege een collega die het niet helemaal kon vinden hadden we onze originele starttijd gemist, maar 20 minuten laten stonden we compleet met onze matching shirt klaar aan de start. Let’s go!

“Teamwork makes the dream work”

Het hele idee van Mud Masters is om samen te werken bij het overwinnen van de verschillende obstakels. Ons team bestond uit 10 mannen 2 vrouwen, van allemaal verschillende afdelingen en locaties van ons bedrijf. De ene ken je daardoor minder goed dan de ander, dus het was voor iedereen even aftasten hoe het zou gaan qua uithoudingsvermogen en teamwork. Gelukkig was dit niks om ons zorgen te maken en eigenlijk gingen we allemaal best lekker.

We moesten op het parcours van 6 kilometer 16 obstakels overwinnen die erg uiteenlopend waren. Zo waren er dingen bij die je individueel kon doen, zoals lekker door de modder (HEEL VEEL MODDER) tijgeren, hooibalen beklimmen, balanceren op een houten plank over een slootje en als hoogtepunt de glijbaan van 10 meter hoog waarvan je het water in werd gelanceerd. Daarnaast waren er ook de obstakels waarbij je elkaar echt nodig had, zoals metershoge muren zonder enige vorm van grip waar je overheen moest klimmen en een korte route waarbij 1 deelnemer door de rest van het team gedragen moest worden. Tussen de obstakels door was het een kwestie van hardlopen, voor zover dat ging. Op sommige tussenstukken lag er zo belachelijk veel modder dat je de ondergrond niet meer kon zien en het meer schaatsen dan lopen werd. Gelukkig hebben we ook dat allemaal overleefd en uiteindelijk zijn we als team de finish gepasseerd!

Nog een keer?

Ik vond het vooraf wel spannend omdat ik niet wist wat ik kon verwachten (heb graag altijd de touwtjes in handen hehe) en twijfelde over of ik niet de groep zou vertragen en of ik het fysiek wel aan zou kunnen. Gelukkig viel het me alles mee en heb ik me super vermaakt. Onderweg totaal niks gemerkt van de regen of kou, het was gewoon de hele tijd lekker door met zijn allen en heb er oprecht van genoten. Waar ik vooraf nog dacht “als ik het niet kan ga ik er om heen” heb ik alle obstakels met beide handen aangepakt en alles gedaan. Dat ik bij de Monkey Bars na de tweede bar al in het water lag was niet erg en dat ik even een extra zetje nodig had om over een muur te komen, no problemo. Samen kwamen we er wel!

Het was de koudste 23 september ooit gemeten en de modderigste editie van Mud Masters ooit, maar ben zo blij dat ik het toch gedaan heb! Het was echt een toffe ervaring en durf echt wel te zeggen dat ik trots op mezelf ben. Ik blijf me nog verbazen over wat ik allemaal meer kan sinds ik 22 kilo ben afgevallen en daardoor waardeer ik elke keer wat ik bereik.  En nog een keer? Wie weet. Misschien als het iets mooier weer is 😉

Ik wilde mijn finisher shirt natuurlijk wel schoon houden, dus hier een modderloze selfie de dag erna!